Αντηχεί ακόμη στα αυτιά μας (στο νου και στη καρδιά μας?) η ομορφιά στο εξαποστειλάριο της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος
Φῶς ἀναλλοίωτον, Λόγε, φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου, ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίω, φῶς εἴδομεν τὸν Πατέρα, φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα, φωταγωγοὺν πᾶσαν κτίσιν.
«Εσύ Λόγε είσαι το αναλλοίωτο φως, που προήλθε από το φως του αγέννητου Πατέρα. Στο φως σου, που έλαμψε σήμερα στο όρος Θαβώρ, γνωρίσαμε τον Πατέρα ως Φως και το Άγιο Πνεύμα ως Φως που φωταγωγεί ολόκληρη την κτίση».
Και παραμένει οδυνηρό το ερώτημα «Είδαμε το Φως?»
Πόσο ρεαλιστικός ο λόγος- προσευχή του αγίου Γρηγορίου Παλαμά και πολλών άλλων αγίων :
Κύριε φώτισε το σκοτάδι μου!
